Eind 2005 kwamen een aantal Roeselaarse vrienden samen met het idee een fuif voor alle Roeselarenaars in Leuven te organiseren. Het was een idee dat reeds vele malen was opgekomen, maar de plannen werden uiteindelijk geconcretiseerd en in maart 2006 was de eerste Roeselare Feest! een feit. Het was alsof al die Roeselaarse studenten er al jaren op zaten te wachten, want de Albatros zat afgeladen vol en het Rodenbachbier stroomde in overvloed. Het was een overdonderend succes en heel Leuven wist plots wat Rodenbach was, dus al gauw kwam ook het idee om een studentenclub op te richten met hetzelfde doel: de Roeselaarse studenten in Leuven samen brengen. Een studentenclub in Leuven heeft echter veelal de naam te verplichtend te zijn, ouderwets en meestal per geslacht. De Rodenbach moest dat overstijgen en een activiteitenclub worden, voor zowel jongens als meisjes, met traditionele cantussen, maar een flexibeler clubleven.
Over de zomer werd een praesidium samengesteld door stichtend senior Bert Vandenkendelaere, met behulp van de originele groep studenten die de eerste Roeselare Feest! had georganiseerd en een aantal andere geïnteresseerden. Er werd ook een clubcafe gezocht, wat in Leuven een hele opgave was. Uiteindelijk bracht het lot (en een gezonde scoutsleider uit Rumbeke) de jonge Rodenbachiensis bij de Cuythoek alwaar de geschiedenis de komende jaren zou worden geschreven. Eind september volgde een openingsavond voor alle geinteresseerden en al snel bleek dat de club niet alleen voor Roeselaarse studenten, maar voor alle studenten met een hart voor Roeselare zou openstaan. Net als Roeselare Feest! ontaardde de openingsavond in een van de eerste beruchte Cuythoek-feestjes en de club kreeg een vaste kern van zo'n 25 leden.
In het eerste jaar werden alle leden direct commilito, maar een van de leden stond erop in het eerste jaar schacht te zijn. De allereerste en ook enige schacht van academiejaar 2006 - 2007 verdient dan ook vermeld te worden. Het jaar werd opgeluisterd door heel wat cantussen, een daguitstap naar de brouwerij van Rodenbach en café Cirque en heel wat leuke feestjes. Roeselare Feest! werd ook dat jaar een succes.
Stichtend senior Bert Vandenkendelaere werd dat jaar verkozen voor een tweede jaar als praeses, weliswaar met een vernieuwd praesidium. Het tweede levensjaar van de Rodenbach werd het jaar van de expansie, met op de top zo'n 50 à 60 actieve leden. Nadien werd Alexander Clarysse praeses met de moeilijke taak om de Rodenbach de groep van de originele oprichters te laten vervangen door jonge en enthousiaste schachten. Het feit dat de Rodenbach er ondertussen al een succesvol lustrumjaar heeft opzitten is het bewijs dat die overgang goed is gelukt. Na Alexander Clarysse werden Thomas Vuylsteke en Kristof Vanacker praeses.
Na het lustrum jaar, werd de club door de sluiting van de Cuythoek, gedwongen op zoek te gaan naar een andere stek. Iets wat geen eenvoudige opdracht was. Julie Havegeer, de eerste vrouwelijke praeses van de Rodenbach, heeft dit dan ook tot een goed einde kunnen brengen en de club ondergebracht in café 't Archief, bij de Oude Markt. Dat jaar kreeg de Rodenbach er ook nog heel wat nieuwe leden bij, waardoor de toekomst zeker verzekerd is. Het jaar daarop volgend gaf Julie de fakkel over aan Nicolas Deboutte. Onder Matthias Dendievel en Wouter Strypsteen kende de club 2 vruchtbare jaren nadat zij vormgaven aan het Blauwvoetgala.
Tijdens het tweede lustrum van HSC Rodenbach zwaaide Jan Van Slambrouck de sceptor. Het tienjarig bestaan van de club werd niet onopgemerkt voorbijgegaan. Met een heuse Lustrumweek vol speciale activiteiten en een succesvolle derde editie van het Blauwvoetgala als kers op de taart. In het elfde jaargang nam Maarten Deman de club onder zijn vleugels. De club kreeg onder zijn bewind 11 nieuwe leden en een stampvolle zaal feestende Leuvenaars op Roeselare Feest. In maart kon de vierde editie van ons galabal rekenen op een massale opkomst. Onder Robrecht Woutters werd na de sluiting van de Elcips terug verhuisd naar café 't Archief. Hij organiseerde ook een heel geslaagde eerste lustrumeditie van het Blauwvoetgala. Nu is het aan Michiel De Baets om van het dertiende werkingsjaar opnieuw een succes te maken.
